Het Paard

 

Geen dier is in de literatuur zo veel beschreven als het paard. Dit is niet verwonderlijk, het paard is de afgelopen duizenden jaren enorm belangrijk geweest voor de mens. Door het paard heeft de mens een groot deel van de wereld kunnen ontdekken en ontginnen. Helaas was in de vorige eeuw met de opkomst van de auto het paard een beetje in vergetelheid geraakt, maar gelukkig heeft het edele dier zijn plaats in onze maatschappij weer weten te veroveren.

 

 

En zeg nu zelf, als je in die grote donkerbruine ogen kijkt ben je toch verkocht? Die vriendelijke, nieuwsgierige blik, de grote gevoelige neusgaten, de zijde zachte manen wapperend in de wind.   Het paard is momenteel zelfs een van de meest populaire huisdieren.

Toch is het houden van een paard niet eenvoudig. Het is niet zo dat iemand met een beetje achtertuin maar een paard of pony kan houden, alhoewel dit wel gebeurt. Veel mensen gaan voorbij aan de behoeften van hun dier. Ze laten het bijvoorbeeld de hele dag in een stal staan, terwijl  een paard oorspronkelijk afkomstig is van de steppen, waar het tientallen kilometers per dag aflegt.

Of het wordt zonder gezelschap in een wei gehouden, terwijl het een kuddedier is en behoefte heeft aan soortgenoten waar het mee kan socialiseren.

“Hij kan toch andere paarden zien?” is dan de veelgemaakte opmerking.  Maar een paard heeft meer nodig dan dat. Het wil kunnen snuffelen, spelen, krabbelen, schuilen, vliegen wegjagen, noem het maar op. Alles wat het in de vrije natuur ook zou doen.

Het is niet voor niets dat er zoveel aan stress gerelateerde problemen voorkomen bij paarden. Een aantal problemen noemen wij vaak stalondeugden   .  Denk bijvoorbeeld aan kribbebijten ,  luchtzuigen en weven. Het paard doet dit echter niet uit ondeugd, maar omdat het zijn natuurlijk behoefte niet kan vervullen. Omdat het bijvoorbeeld 23 uur per dag opgesloten is in een stal van 3 x 3 meter.

Of het wordt overdag in een paddock gezet, waar vervolgens geen gras staat. Daardoor kan een paard last krijgen van maagklachten .  

Een groot probleem onder met name de sobere paardenrassen is hoefbevangenheid. Wat men vaak vergeet is dat deze ziekte slechts een symptoom is, vaak van een verminderd spijsverteringsmechanisme. Als je de oorzaak van de hoefbevangenheid niet behandelt, los je het onderliggende probleem dus ook niet op en komen de klachten meestal weer terug.

Ook huidproblemen steken regelmatig de kop op. Denk hierbij aan zomereczeem, schurft en schimmel en diverse soorten allergieën. Of chronische mok (zie foto's), die met alternatieve middelen erg goed te behandelen is.

Wat regelmatig voorkomt bij  oudere paarden is het syndroom van Cushing. Dit is een teveel aan het hormoon cortisol in het bloed, vaak door een goedaardig gezwel aan de hypofyse.

Artrose, of gewrichtsslijtage, is ook een veel voorkomend probleem, met name bij oudere paarden. Men denkt vaak dat een paard met artrose afgeschreven moet worden voor de sport. Dit is zeker niet het geval!

Ook omgevingsbelasting, bijvoorbeeld door hoogspanningsmasten of aardstralen, kan een heel scala aan klachten veroorzaken. Deze belasting is eenvoudig vast te stellen en te verhelpen.

Wat minder bekend is, maar zeker zo gevaarlijk, is de ziekte van Lyme. Deze ziekte is niet eenvoudig te herkennen, en beslist levensbedreigend voor uw paard.

Veel klachten zijn al te verhelpen door rekening te houden met de natuurlijke behoeften van een paard. Voor andere klachten is medische zorg de enige oplossing. Vaak gaat men daarvoor naar een dierenarts. Echter, er zijn alternatieven zoals homeopathie en bioresonantie. Beide zijn lichaamsvriendelijke manieren om een paard te behandelen, zonder toevoeging van chemische middelen die de spijsvertering kunnen ontregelen. En beide therapieën stimuleren het zelfherstellend vermogen van uw paard.

Uiteraard zijn er nog veel meer aandoeningen (zie foto, gezwollen oogleden), die regulier niet altijd even effectief verholpen kunnen worden. Vaak kan een alternatieve behandeling dan wel uitkomst bieden. Een alternatieve behandeling lijkt op het eerste gezicht duurder dan een consult van een dierenarts, maar er zijn geen dure medicijnen nodig en de klachten verdwijnen permanent, zonder bijwerkingen.